انتهای رویای الهه عزیز

هیاهوی بی سرانجام حیات

و

خلوت دستان بیهوده ی مرگ 

بازگشت شوم شب های تلخ

دلم هوای بی مکانی

هوای خاموشی و فراموشی

قاب تهی پنجره را تا کجا

که هیچ امیدی را زنده نمی کند .

و نوای تب دار شب ،بی نهایت 

 آسمان مرده است

دلم هوای فریاد هوای رهایی ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: