 |
یک شنبه 17 بهمن 1389 |
بیا عزیزم بیا صبرم سر اومد
میدونی قلبم آروم نداره تو سینه من یه بیقراره
چشم انتظارم بیا بخونه من
تو امید منی بزار مردم بدونن
غم عشق تو رو تو چشم من بخونن
تو خورشید منی من ذره محتاج نورم
بیا گرمی بده اگر چه دورم
فقط یه روز ز تو جدا میشم که تووی گورم
چشم انتظارم بیا بخونه من
به دیدن من بیا مهتاب در اومد
یه شب یه روز یه ماه یه سال
یه عمره که می گردم بعدها چو کبوتر بی پر و بال می رم همه جا
یه روز دیدم گم شد جونم دور افتاد از آشیونم
بی خونه مونم سرگردونم بیا به خدا
سلطان قلبم کجایی کجایی
قربون برم اون خدا را خدا را
لطفش به هم می رسونه دلا رو
حل می کنه رحم او مشکلارو
شکرت خدایا
گذشته ها گذشت بیا بیا که بگیم شکرت خدا
که به هم رسوند دل ما را شکرت خدایا
پرو بالم را با دیدارت کی بگشایی
تب وتابم را با لبخندت کی بنشانی
سلطان قلبم کجایییییییییییییییی؟
يک نفر نيست که غم هاي مرا بشناسد
دل عاشق دل تنهاي مرا بشناسد
حجم خاکستري غربت تنهايي من
يک نفر نيست که دنياي مرابشناسد
يک نفر نيست که از خامشي چشمانم
شب يلداي غزلهاي مرا بشناسد
سفر عشق به ابادي خاموش دلم
يک نفر نيست که روياي مرا بشناسد
يک نفر نيست که در نيمه شب دلتنگي
غم پنهان ، غم پيداي مرا بشناسد
يک نفر نيست که از شعله سوزنده اشک
طلب عشق و تمناي مرا بشناسد
نظرات شما عزیزان:
 نویسنده : Mehr
 |
    |
