          |
همه چیز در اینجا هست.
تاریک ، شب خالی و بی مهتاب بی صدایی گام های هیچ عابری . شب آلوده ، هزیان کابوس درخت های بی برگ جنگل . تاب می خوردند زمزمه ای تنها نفس هایی سرد و تبی بی انتها خالی کابوس ها با دستانشان تاب می دادند و هزیان ها فریاد می کشیدند تنها آن ها رهایی نیست نیستی کاش همیشه فقط کابوس ها نبودند .
آن سوی این خواب های اندوه بار و تلخ پایانی نیست . آن سوی این بی نهایت خوابی به انتظار ابدی ژرف اندوه صدایت می زند نمی خواهی اما سرشار می شوی از طعم تلخ ابدیش . بوی مرگ که می آید ، بی نهایت ، پشت این بی نهایت اما بی نهایتی نیست .
زمان و زمین خالی هیاهوی بی سرانجام حیات و خلوت دستان بیهوده ی مرگ بازگشت شوم شب های تلخ دلم هوای بی مکانی هوای خاموشی و فراموشی قاب تهی پنجره را تا کجا که هیچ امیدی را زنده نمی کند . و نوای تب دار شب ،بی نهایت آسمان مرده است دلم هوای فریاد هوای رهایی ...
|
|
