انتهای رویای الهه عزیز

میگویند شیشه ها احساس ندارند.ولی وقتی روی شیشه ی بخار گرفته ای نوشتم دوستت دارم آرام گریست.

کنار ساحل بی‌ انتهایی من گمگشته دیدم جای پایی‌ یکی‌ موجی زد و آن ردّ پا برد خداوندا دگر کو رهنمایی

ما در باغ وحشی زندگی‌ می‌کنیم بسیار عجیب ، حیوانات ، بسیا رند ، با اشکال ،و رفتار مختلف ، بلند ، کوتاه ، زشت ، زیبا ، چاق، لاغر مهربون ، بیوفا ، آروم ، شلوغ ، کم حرف ، پر حرف دروغ گو ، ساده ، هوس باز ...عاشق ، پست فطرت ، فداکار ، هرزه ، ........ ولی در یک چیز اشتراک هست اونم اسم حیوانات ، !!!!!!!! همه میگن ما انسانیم ، عجیب نیست ؟؟؟؟؟؟؟؟

گر چه آلوده ی دنیای غریبم اما؛

سینه ای پاک به پهنای صداقت دارم؛

دستانم اگر عاطفه را می فهمند؛

با کسی سبزتر از عشق رفاقت دارم ....

ای اقاقی های وحشی که بی هیچ لبخندی در کنار کلبه تاریک من پا گرفته اید ای واژه های تلخ تنهایی ای عابران خسته سر نوشت ای ورق های پاره شده در غبار سهمگین آیا کسی مرا در خاطرات اشکهایش می شناسد ؟ آیا عابران کوچه های غم فقط برای یک لحظه کنار پنجره رازهایم می نشینند تا قصه ملکه قصر ماتم را بازگویم؟ با شمایم ای آدمهای شیشه ای ! من در حسرت یک تبسم صمیمی مانده ام . ای کوچه های گلی رویا آیا گامهای دیروز کودکی ام را با شادی به من باز نمی گردانید ؟ با شماهایم ای اسطوره های قصر ماتم